گوگرد يكي از عناصر غذائي ضروري براي رشد گياهان است. نياز گياهان به اين عنصربيشتر ازفسفر مي باشد. اين عنصر عمدتا در توليد
اسيدهاي آمينه و پروتئين دخالت داشته و كمبود آن باعث كاهش عملكرد و كيفيت محصولات كشاورزي مي گردد . كمبود گوگرد يك
مشكل جدي براي كشاورزان اكثر مناطق دنياست . كمبود گوگرد در خاكهي غير گچي وجود دارد ولي اكثرا در خاكهائي كه بافت سبك و
مواد آلي كم دارند اين كمبود بيشتر نمايان است . گوگرد عنصري كه به خاك اضافه شود به وسيله باكتري هاي اكسيد كننده گوگرد
اكسيد شده و تبديل به سولفات مي گردد. اين فرآيند اسيدزاست و در نهايت توليد اسيد سولفوريك مي كند و پروتون اسيد سولفوريك
باعث اسيدي شدن خاك مي گردد . سرعت تبديل گوگرد به اسيد سولفوريك به رطوبت , جمعيت و قدرت اكسيدكنندگي
ميكروارگانيسمهاي موجود در خاك و دما بستگي دارد . با اكسيد شدن گوگرد حلاليت آهن , روي و منگنز افزايش يافته و زرد برگي ناشي
از كمبود اين عناصر كاهش مي يابد . گوگرد با اصلاح خصوصيات فيزيكوشيميايي خاكهي آهكي و سديمي و همچنين افزايش نفوذپذيري ,
كاهش پ - هاش و خذف بيكربنات از آب آبياري و نقش بسيار موثر و مثبت در كاهش تنشهاي شوري و قليائيت جايگاه ويژه اي در توليد
پايدار محصولات كشاورزي دارد .